Οι γυναίκες π'αγαπούμε
Ειν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν τα ρόδια
έρχονται και μας βρίσκουνε
τις νύχτες
όταν βρέχη
με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας
μεσ’ στα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά
και τα κοσμούνε
σα δάκρυα
σαν ακρογιάλια φωτεινά
σα ρόδια
2 Comments:
ΑΥΤΟΣ μάλλον δεν φοβόταν να αφεθεί.. ετσι νομιζω..
Αλλιως πως θαγραφε τουτα τα υπεροχα...
να'σαι καλά που μου το θύμησες.
Όμορφα κοσμήματα.. να 'ναι καλά.
Post a Comment
<< Home