Εν τόπω στυγερώ - En un sitio atroz - In a flagitious place - Dans un lieu abominable

Σκέψεις - Thoughts - Pensamientos - Réflexions - Riflessiones - мысли

My Photo
Name:
Location: Πλανήτης Γη - Tierra - Terre - Earth

Friday, May 18, 2007

Μικρόκοσμος - Ναζίμ Χικμέτ

Και να τι θέλω τώρα να σας πω
μες στης ινδίες, μέσα στην πόλη της καλκούτας
φράξαν το δρόμο σ’ έναν άνθρωπο
αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχομαι
να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα
Θα πείτε: «τ' άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόσο δα μικρή»
Ε, το λοιπόν, ότι και να είναι τ' άστρα
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω
Για μένα το λοιπόν το πιο εκπληκτικό
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο
είν’ ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει
είν’ ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε

-- ναζίμ χικμέτ - "μικρόκοσμος"

3 Comments:

Blogger kelly alamanou said...

Πω πω! Θυμήθηκα και το τραγούδι με τη μαρία Δημητριάδη θαρρώ,σε μουσική Θ.Μικρούτσικου;
Τι μου θύμησες! φοιτήτρια ήμουν ,η πολιτικοποίηση του φοιτητικού κινήματος στο φόρτε της..και και.
πόσα χρόνια πισω..
Την καλημέρα μου.

18 May 2007 at 09:08:00 GMT-5  
Blogger Περιπετών said...

Ακριβώς αυτό είναι Ροδούλα:) Είναι ανατριχιαστικό και το τραγούδι και το ποίημα πιστεύω. Η όποια πολιτικοποίηση έχει πλέον χάσει τον στόχο της νομίζω και πλανάτε άσκοπα πάνω από κόμματικές σκοπιμότητες και προσωπικά συμφέροντα....Τον άνθρωπο όμως ακόμη τον εμποδίζουν να περπατά...
Καλή σου μερα

18 May 2007 at 09:19:00 GMT-5  
Anonymous Anonymous said...

Πολύ δυνατό...

Επιτέλους έγραψες :)

18 May 2007 at 16:11:00 GMT-5  

Post a Comment

<< Home