Μικρόκοσμος - Ναζίμ Χικμέτ
Και να τι θέλω τώρα να σας πω
μες στης ινδίες, μέσα στην πόλη της καλκούτας
φράξαν το δρόμο σ’ έναν άνθρωπο
αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχομαι
να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα
Θα πείτε: «τ' άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόσο δα μικρή»
Ε, το λοιπόν, ότι και να είναι τ' άστρα
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω
Για μένα το λοιπόν το πιο εκπληκτικό
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο
είν’ ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει
είν’ ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε
-- ναζίμ χικμέτ - "μικρόκοσμος"
μες στης ινδίες, μέσα στην πόλη της καλκούτας
φράξαν το δρόμο σ’ έναν άνθρωπο
αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχομαι
να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα
Θα πείτε: «τ' άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόσο δα μικρή»
Ε, το λοιπόν, ότι και να είναι τ' άστρα
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω
Για μένα το λοιπόν το πιο εκπληκτικό
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο
είν’ ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει
είν’ ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε
-- ναζίμ χικμέτ - "μικρόκοσμος"
3 Comments:
Πω πω! Θυμήθηκα και το τραγούδι με τη μαρία Δημητριάδη θαρρώ,σε μουσική Θ.Μικρούτσικου;
Τι μου θύμησες! φοιτήτρια ήμουν ,η πολιτικοποίηση του φοιτητικού κινήματος στο φόρτε της..και και.
πόσα χρόνια πισω..
Την καλημέρα μου.
Ακριβώς αυτό είναι Ροδούλα:) Είναι ανατριχιαστικό και το τραγούδι και το ποίημα πιστεύω. Η όποια πολιτικοποίηση έχει πλέον χάσει τον στόχο της νομίζω και πλανάτε άσκοπα πάνω από κόμματικές σκοπιμότητες και προσωπικά συμφέροντα....Τον άνθρωπο όμως ακόμη τον εμποδίζουν να περπατά...
Καλή σου μερα
Πολύ δυνατό...
Επιτέλους έγραψες :)
Post a Comment
<< Home