Αναζήτηση
Ξεκινά με το που θ'ανοίξεις τα μάτια της συνείδησής σου ανακαλύπτοντας την ύπαρξή σου. Άλλοι στα δέκα, άλλοι στα είκοσι, άλλοι κατά τις ύστερες ώρες του ταξιδιού, άλλοι ποτέ.
Τότε ξεκινά η αναζήτηση και η απόπειρα να βολέψεις τον νου, να πάψει η αμφισβήτηση του εαυτού σου· κι επιβιβάζεσαι στον συρμό της εκστρατείας, ταξιδεύεις ανάμεσ'από βράχια και νύχια κι ανοικτά νερά και κορμιά φουρτουνιασμένα. Κι ύστερ'από μήνες, χρόνια, ποτέ, σαν αργοναύτης αποβιβάζεσαι με την πρώτη λάμψη τ' Αυγερινού στην ακτή της απάτης.
Και τότε θαρρείς πως άνοιξε η πύλη της αλήθειας για μια στιγμή και σ'άφησε ν'αρπάξεις τα νοήματα και τις μυρωδιές της ζωής, τους σκοπούς του αγώνα Πολλοί επαναπαύονται, μένουν με την εντύπωση της ολοκλήρωσης και της εξιλέωσης. Λίγοι, καταφέρνουν και σπάνε τα δεσμά της βολής και αφού ξαποστάσουν, συνεχίζουν τον ανήφορο μέσ' το διάβα της αναζήτησης. Δεν μένεις στον πρώτο σταθμό που σε θαμπώνει. Μπορεί η αλήθεια να σε περιμένει στον επόμενο.
Και ξαναρχίζεις το ταξίδι της επιστροφής, που όμως δεν ξέρεις αν σε οδηγεί κάπου ή σε φέρνει πάλι στο ουδ-έν. Δεν ελπίζεις, δεν πιστεύεις, δεν φοβάσαι, κι ούτε κοτεύεις· μόνο αναζητάς και αμφισβητείς το είναι σου - μή δέχεσαι τον εαυτό σου, όπου κι αν φθάσεις, ό,τι κι άν πετύχεις κι όπου κι άν ανέβεις. Να θυμάσαι πως το τέλος τ'ανήφορου είναι το άπειρο. Το τέρμα της ατραπού είναι ο θάνατος -
Κι έτσι το δείλι σε βρίσκει μονάχο σ'άλλο σταθμό σε δεύτερη πατρίδα. Πατρίδα της ψυχής και του νού. Χωρίς σύνορα, μή στατική ή αιώνια. Και νιώθεις γαλήνη στο επίνειο της ύπαρξής σου.
Ξεκινά με το που θ'ανοίξεις τα μάτια της συνείδησής σου ανακαλύπτοντας την ύπαρξή σου. Άλλοι στα δέκα, άλλοι στα είκοσι, άλλοι κατά τις ύστερες ώρες του ταξιδιού, άλλοι ποτέ.
Τότε ξεκινά η αναζήτηση και η απόπειρα να βολέψεις τον νου, να πάψει η αμφισβήτηση του εαυτού σου· κι επιβιβάζεσαι στον συρμό της εκστρατείας, ταξιδεύεις ανάμεσ'από βράχια και νύχια κι ανοικτά νερά και κορμιά φουρτουνιασμένα. Κι ύστερ'από μήνες, χρόνια, ποτέ, σαν αργοναύτης αποβιβάζεσαι με την πρώτη λάμψη τ' Αυγερινού στην ακτή της απάτης.
Και τότε θαρρείς πως άνοιξε η πύλη της αλήθειας για μια στιγμή και σ'άφησε ν'αρπάξεις τα νοήματα και τις μυρωδιές της ζωής, τους σκοπούς του αγώνα Πολλοί επαναπαύονται, μένουν με την εντύπωση της ολοκλήρωσης και της εξιλέωσης. Λίγοι, καταφέρνουν και σπάνε τα δεσμά της βολής και αφού ξαποστάσουν, συνεχίζουν τον ανήφορο μέσ' το διάβα της αναζήτησης. Δεν μένεις στον πρώτο σταθμό που σε θαμπώνει. Μπορεί η αλήθεια να σε περιμένει στον επόμενο.
Και ξαναρχίζεις το ταξίδι της επιστροφής, που όμως δεν ξέρεις αν σε οδηγεί κάπου ή σε φέρνει πάλι στο ουδ-έν. Δεν ελπίζεις, δεν πιστεύεις, δεν φοβάσαι, κι ούτε κοτεύεις· μόνο αναζητάς και αμφισβητείς το είναι σου - μή δέχεσαι τον εαυτό σου, όπου κι αν φθάσεις, ό,τι κι άν πετύχεις κι όπου κι άν ανέβεις. Να θυμάσαι πως το τέλος τ'ανήφορου είναι το άπειρο. Το τέρμα της ατραπού είναι ο θάνατος -
Κι έτσι το δείλι σε βρίσκει μονάχο σ'άλλο σταθμό σε δεύτερη πατρίδα. Πατρίδα της ψυχής και του νού. Χωρίς σύνορα, μή στατική ή αιώνια. Και νιώθεις γαλήνη στο επίνειο της ύπαρξής σου.
1 Comments:
πολύ καλό
Post a Comment
<< Home