Hoy ten miedo de mí

Fernando Delgadillo es un cantante mexicano que hace poesía con su música. Sus letras son tan poéticos que aun los hispanohablantes tienen problemas para comprender sus significado y sus alegorías y imágenes líricas. Entonces, mi traducción no es perfecta pero pueden comprender que quiere decir el poeta ;)

(Fernando Delgadillo)

Hoy que llevo en la boca el sabor a vencido
Procura tener a la mano un amigo
Que cuide tu frente y tu voz
Y que cuide de ti, para ti tus vestidos
Y a tus pensamientos mantenlos atentos
Y a mano tu amigo

La importancia de verte
Morderte los labios
De preocupación
Es hoy tan necesaria
Como verte siempre
Como andar siguiéndote con la cabeza
En la imaginación
Porque ¿sabes? y si no lo sabes no importa
Yo sé lo que siento, yo sé lo que cortan
Después unos labios
Esos labios rojos y afilados
Y estos puños que tiemblan de rabia
Cuando estás contenta
Que tiemblan de muerte
Si alguien se te acercara a ti

Hoy procura que aquella ventana
Que mira a la calle en tu cuarto se tenga cerrada
Porque no vaya ser yo el viento de la noche
Y te mida y recorra la piel con mi aliento
Y hasta te acaricie y te deje dormir
Y me meta en tu pecho y me vuelva a salir
Y respires de mí
O me vuelva una estrella y te estreche en mis rayos
Y todo por no hacerme un poco de caso
Ten miedo de mayo
Y ten miedo de mí

Porque no vaya a ser que cansado de verte
Me meta en tus brazos para poseerte
Y te arranque las ropas y te bese los pies
Y te llame mi diosa y no pueda mirarte
De frente y te diga llorando después
Por favor tenme miedo
Tiembla mucho de miedo mujer
Porque no puede ser


Ελεύθερη μετάφραση

Σήμερα που στο στόμα μου έχω την γεύση της ήττας
προσπάθησε να κρατήσεις το χέρι ενός φίλου, για να προσέχει το μέτωπό σου και την φωνή σου
και να φροντίζει εσένα, εσένα και τα ρούχα σου
και τις σκέψεις σου κράτα τες προσηλωμένες και στο χέρι κράτα τον φίλο σου

Η σημασία του να σε βλέπω να δαγκώνεις τα χείλη σου από αγωνία
είναι σήμερα τόσο αναγκαία όσο το να σε βλέπω πάντοτε
όσο το να προχωρώ ακολουθώντας σε με το μυαλό μέσ' στην φαντασία·
διότι το ξέρεις, κι αν δεν το ξέρεις δεν πειράζει,
εγώ ξέρω αυτό που αισθάνομαι, εγώ ξέρω αυτό που μετά το κόβουν κάποια χείλη,
αυτά τα κόκκινα και κοφτερά χείλη
κι αυτές οι γροθιές που τρέμουν από οργή όταν είσαι ευτυχισμένη
και που τρέμουν από θάνατο όταν κάποιος σε πλησιάσει

Σήμερα, εκείνο το παράθυρο στο δωμάτιό σου, που βλέπει στον δρόμο προσπάθησε να μείνει σφαλιστό.
Διότι πρόσεχε, μπορεί να είμαι εγώ αύρα της νύχτας που θα σου μετρήσει και θα ταξιδέψει στο δέρμα σου με την αναπνοή μου, μέχρι που να σε χαϊδέψει και θα σε αφήσει να κοιμηθείς
και να με βάλει στο στήθος σου για να ξανά'ρθω και να βγω ξανά ενώ εσύ θ'ανασαίνεις εμένα...

Ή να επιστρέψω σαν αστέρι και σε τυλίξω στις ακτίδες μου·
και όλα αυτά επειδή δεν με άκουσες,
να φοβάσαι το Μάη
και να φοβάσαι κι εμένα.

Διότι πρόσεχε, εάν κουραστώ να σε κοιτάζω
θα με βάλω στα χέρια σου για να σε κάνω δική μου και να πετάξω τα ρούχα σου μακριά
και να σου φιλήσω τα πόδια, και να σε αποκαλέσω θεά μου και να μην μπορώ να σε δω στα μάτια και να σου πω κλαίγοντας μετά:
Σε παρακαλώ έχε μου φόβο
τρέμε πολύ απ'τον φόβο γυναίκα
διότι αυτό δεν μπορεί να γίνει αληθινό......