Η οικογένεια, η ιδιωτική περιουσία και ο έρωτας - Silvio Rodríguez - La familia, la propiedad privada y el amor

Η κατάρρευση ενός ονείρου, κάτι φάνηκε να περνάει.
Τελικά ανακαλύπτεις πως ήσουν εσύ η ίδια· ένας σπόγγος δίχως ιδιοκτήτη,
ένα σφύριγμα που ψάχνει, τελικώς ανακαλύπτω πως είμαι εγώ ο ίδιος.

Όταν δυο σφαίρες βρίσκονται στο πεδίο της μάχης
Κάτι πρέπει να συμβεί· κάτι που να προβλέπει
πως η αγάπη πάει από το κεφάλι προς την γη·
Ένα σύννεφο θα'ρθεί ή μια άτακτη φυγή του χρόνου και τότε τα μάτια θα έχουν....

Ήταν πάντοτε απαραίτητο,
κι όχι επειδή εσύ είχες λευκά σημάδια από δεσμά πάνω στο δέρμα σου,
εσένα, σε είχαν τιμολογήσει από χθές εσύ,
άξιζες όσο 4 σφραγίδες του Νόμου εσύ,
καθισμένη πάνω στον φόβο του να τρέξεις μακρυά.

Μια καλή κοπέλα από αξιοπρεπές σπίτι, δεν μπορεί να βγει έξω
Τι θά'πει εξάλλου ο κόσμος την Κυριακή στην εκκλησία, εάν το μάθει;
Τι θά'λεγαν οι φίλοι, οι γείτονες που μας επισκέπτονται,
 Τι θά'λεγαν τα παραθυρόφυλλα που θα σέ'βλεπαν,
η μητέρα σου και η αδερφή σου κι όλοι οι αιώνες αποικιοκρατίας που καθόλου μάταια,
σε έκαναν δειλή·
Τι θά'λεγε ο Θεός,
χωρίς νοικοκυρές,
χωρίς την Εκκλησία,
χωρίς τον Νόμο
Ο Θεός, στον οποίον ήδη παραδόθηκες με την Θεία Κοινωνία,
Ο Θεός, που κάνει αιώνιες τις ψυχές των παιδιών που θα σκοτώσουν οι βόμβες και οι ναπάλμ.

Η κατάρρευση ενός ονείρου, κάτι φάνηκε να περνάει.
Τελικά ανακαλύπτεις πως ήσουν εσύ η ίδια· ένας σπόγγος δίχως ιδιοκτήτη,
 ένα σφύριγμα που ψάχνει, τελικώς ανακαλύπτω πως είμαι εγώ ο ίδιος.

Ψάχνε αγάπη με δαχτυλίδια και υπογεγραμμένα χαρτιά,
κι όταν πάψεις πια να αγαπάς νά'χεις παρόντα τα παιδιά
Μην αφήσεις τον άντρα σου ή το καλό το σπίτι
Κι αν δεν αντισταθούν, πριόνισε όλα τα αγαθά
διότι κι εσύ έχεις δικαίωμα
Διότι εσύ είχες λευκά σημάδια από δεσμά πάνω στο δέρμα σου
εσένα, σε είχαν τιμολογήσει από χθές
εσύ, άξιζες όσο 4 σφραγίδες του Νόμου
εσύ, καθισμένη πάνω στον φόβο του να τρέξεις μακρυά.


El derrumbe de un sueño
algo hallado pasando
resultabas ser tú.
Una esponja sin dueño
un silbido buscando
resultaba ser yo.

Cuando se hallan dos balas
sobre un campo de guerra
algo debe ocurrir
que prediga el amor
de cabeza hacia el suelo
una nube vendrá
o estampidas de tiempo
los ojos tendrán.

Fue preciso algo siempre
y no fue porque tú
tenías lazos blancos en la piel
tú, tenías precio puesto desde ayer
tú, valías cuatro cuños de la ley
tú sentada sobre el miedo
de correr.

Una buena muchacha de casa decente no puede salir
que diría la gente el domingo en la misa
si saben de tí
que dirían los amigo
los viejos vecinos
que vienen aquí
Qué dirían las ventanas,
tu madre y su hermana
y todos los siglos de colonialismo español
que no en balde te han hecho cobarde
qué diría Dios
sin amas sin la Iglesia
y sin la ley
Dios, a quien ya te entregaste en comunión
Dios, que hace eternas las almas de los niños
que destrozarán las bombas y el napalm.

El derrumbe de un sueño
algo hallado pasando
resultabas ser tú
Una esponja sin dueño un silbido buscando
resultabas ser yo.

Busca amor con anillos
y papeles firmados
y cuando dejes de amar
ten presentes los niños
no dejes tu esposo
ni una buena casa
y si no se resisten
serruchen los bienes
que tienes derecho también
porque tú
tenías lazos blancos en la piel
tú, tenías precio puesto desde ayer
tú, valías cuatro cuños de la ley
tú sentada sobre el miedo
de correr.

-Silvio Rodriguez
μετάφραση Νικόλαος Γρυσπολάκης