Ας σωπάσουμε για λίγο--- Carlos Castro Saavedra -- Callemonos un rato

Πολύ μιλήσαμε, συνάνθρωποι
Γιατί δεν σωπαίνουμε
ώστε οι λέξεις να ωριμάσουν
μες στην σιπωή
για να γίνουν ρύζι,
κουτιά από πεύκο, σάρωτρα,
ροδάκινα και μαντήλια;
Θόρυβο πολύ κάνουμε
και επαναλαμβάνουμε τις νεκρές λέξεις
ως που να τις σκοτώσουμε.

Λέμε πολύ "καρδιά"
και ξοδεύουμε τον πιο όμορφο καρπό του στέρνου.
Αυτό που έχει σημασία είναι το ποτάμι
κι όχι το όνομά του.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι το ψωμί
κι όχι οι ομιλίες
σχετικά με τις ιδιότητες του αλευριού.

Η θάλασσα είναι όμορφη διότι είναι θάλασσα
κι όχι επειδή την τραγουδάν οι ποιητές,
και τα πεύκα θα υπήρχαν
ακόμη κι αν δεν ονομάζονταν όπως ονομάζονται.
Κάτω απ'την γη φυτρώνει ο σπόρος
γιατί το αυλάκι δεν μιλά
ούτε βάζει όμορφα επίθετα μπροστά από την λέξη άροτρο.

Ο άντρας που σιωπά πολύ
γίνεται δρόμος,
κι αν κρατήσει την σιωπή του,
η γυναίκα μπορεί να γίνει ταξίδι.

Ας σωπάσουμε για λίγο,
τουλάχιστον για να δούμε τι θα συμβεί
στην λέξη σταφύλι.

Είναι πιθανό να μεγαλώσει και να διαχύθεί
ώσπου να γεμίσει τον κόσμο με γλύκα
και καταρράκτες από κρασί.

Μετάφραση Ν.Γ.


Hemos hablado mucho, compatriotas,
¿porqué no nos callamos
para que la palabra se maduren
en medio del silencio
y se vuelvan arroz,
cajas de pino, escobas,
duraznos y manteles?
Hacemos mucho ruido
y repetimos la palabra muerte
hasta que la matamos.

Decimos mucho corazón
y gastamos el fruto más hermoso del pecho.
Lo que importa es el río,
no su nombre.

Lo que interesa es pan
y no discursos
sobre las propiedades de la harina.

El mar es bello porque es mar
y no porque lo cantan los poetas,
y existirían piñas
aunque no se llamaran como llaman.
Bajo la tierra crece la semilla
porque el surco no habla
ni le pone adjetivos a la espiga.

Un hombre que se calla largamente
se convierte en camino,
y si guarda silencio su mujer
puede volverse viaje.

Callémonos un rato,
al menos para ver qué le sucede
a la palabra uva.

Es posible que crezca y se derrame
hasta llenar el mundo de dulzura
y cascadas de vino.